لـوح يـادبـود ميکـونـوس

• اريگ، وکيل مدافع خانوادهء قربانيان: بر لوح حک شده اين جنايت بدست رژيم پيشين ايران انجام شده. اگر نويسندگان متن معتقدند رژيم پيشين ديگر سر کار نيست و بر کنار شده، به چه دليل حکومتگران فعلی کوشش می کنند از بر پايی لوح جلوگيری کنند؟!
• هرگاه بنی هاشمی، قاتل فراری ميکونوس را در ايران دادگاهی کنند، آنوقت می توان از "رژيم پيشين ايران" به عنوان آمر ترور ميکونوس نام برد

نسرين بصيری


دوشنبه ۷ ارديیهشت ١٣٨٣ – ٢۶ آوريل ٢٠٠۴

سه شنبهء پيش از لوح ياد بود قربانيان ميكونوس در پراگر اشتراسهء برلين پرده برداری شد. نزديک 12 سال پيش سران؛ دبير کل حزب دموکرات کردستان ايران صادق شرفکندی، مسئول دفتر حزب در اروپا فتاح عبدلی و مسئول حزب در آلمان همايون اردلان، و سياستمدار چپ ساکن برلين نوری دهکردی به دستور حكومتگران ايران در رستوران ميکونوس به قتل رسيدند.

حدود 700 نفر كه بيشترشان كرد ايرانی بودند با پرچم های سه رنگ ايران که خورشيدی در ميان داشت؛ پرچم كردستان، در اين مراسم شرکت کردند. يک پرچم بزرگ حزب دموكرات كردستان ايران هم بچشم می خورد. يکی دو نفر هم پرچم ايران را بالای سر نگه داشته بودند، كه شير و خورشيدی در ميان داشت.

حكومتگران ايران در نشست ها و نامه های اعتراضی خود كوشش كرده بودند تا از گذاشتن لوح ياد بود در برلين جلوگيری كنند. اما شهردار برلين کلاوس و ورايت پايدار ماند و به تهديد حکومتگران ايران تن نداد.

شهردار تهران پيش از اين گفته بود در صورتی که لوح ميکونوس در برلين گذاشته شود، تهران نيز لوحی برای قربانيان بمب های شيميايی ساخت آلمان در برابر سفارت آلمان در تهران خواهد نهاد.

گفتنی است، شهردار برلين که سياستمداری است خوشنام و متعلق به حزب سوسيال دموکرات، همجنس گراست و نام نيکش را جز توشهء و توان سياسی خود مديون شهامتش است در روبرو شدن با رسانه ها وورايت اولين سياستمدار آلمانی است که بجای تن دادن به مخفی کاری ها و قايم باشک های معمول از ابتداء گرايشات خود را پنهان نکرد و گرچه کمتر با شريک زندگی خود که مرد است در محافل عمومی ظاهر می شود، اما هرگز کوششی در پنهان کردن رابطهء خود که می توانست از محبوبيتش در ميان مردم بکاهد نکرد.

باز می گرديم به پراگر اشتراسه شماره ء 2 که اکنون تابلو رستوران سايگون بر سردرش افراشته اند. در برابر رستوران ميکونوس سابق و سايگون امروز مونيکا تيلمن شهردار منطقهء شارلوتن بورگ ويلمرزدورف که لوح به همت او سامان يافت سخنانی ايراد کرد. تيلمن گفت، قصد ندارد وارد حيطهء سياست های کلان شود، فقط می خواهد گامی هر چند کوچک بر عليه تروريسم بردارد؛ خشونتی که در حيطهء کار وی، در محلهء شارلوتنبورگ ويلرزدورف برلين به کشته شدن 4 نفر از مخالفان حکومت اسلامی انجاميد.

ميرو علی يار نمايندهء حزب دموكرات ايران در آلمان و اتريش، در مراسم يادبود سخنانی ايراد کرد. وی گفت پس از رای دادگاه ميکونوس، برپايی اين لوح بزرگترين اقدامی است که تاکنون اروپا عليه تروريسم دولتی ايران انجام داده است و افزود، تا دنيا دنياست اين لوح بر جای می ماند و نمی گذارد اين جنايت که بدست حکومت ايران انجام شد فراموش شود.
علی يار در پاسخ به اين سوال که علت برپايی دير هنگام لوح چيست به راديو مولتی کولتی گفت: به نظر می رسد اتحاديهء اروپا و همچنين دولت آلمان که بزرگترين شريک تجاری آلمان است اکنون در سياست های خود در قبال حکومت اسلامی ايران تجديد نظر کرده اند.

هانس يوآخيم اريگ وکيل مدافع قربانيان متن لوح را ريشخند کرد. متنی که اکنون زير فشار جمهوری اسلامی رنگ باخته است.

روی لوح نام قربانيان حک شده و سپس آمده است ايشان به دستور "حکومت وقت" که در زبان آلمانی معنی حکومت پيشين را می دهد به قتل رسيده اند.

اريگ گفت هرگاه قاتل فراری بنی هاشمی که در ايران بسر می برد در تهران به دادگاه احضار شد و محاکمه گرديد و برای قتل هايی که در خاک برلين انجام داده به مجازات رسيد، آنگاه می توان از "حکومت پيشين" نام برد. از آن گذشته همين موضوع که در هفته های گذشته حکومتگران فعلی ايران با اين شدت و حدت مخالفت خودشان را با گذاشتن لوح ابراز کردند، حاکی از آن است که "حکومت پيشيني" در کار نيست و حکومت پيشين، در واقع همين حکومت امروز است. چون اگر حکومت عوض شده بود و قدرت جابجا شده بود، ديگر دليلی برای مخالفت با لوح وجود نداشت.
اريگ گفت حسن برپايی اين لوح با همهء دير بودن و کاستی هايش در اين است که دست کم بحث پيرامون استرداد قاتلين را از دور خارج می کند و قاتلان ميکونوس، زودتر از قاتل معمولی آلمانی که آدم کشته، از زندان آزاد نمی شوند.

کژال همسر فتاح عبدلی با شور زياد به زبان کردی سخن گفت و حاضران دقايقی به خواندن سرودی حماسی به زبان کردی پرداختند.

در ميان حاضران چهرهء کسانی که از آوار ميکونوس جان سالم بدر برده بودند هم بچشم می خورد. پرويز دستمالچی که آشکارا برانگيخته بود ضمن ابراز خوشحالی گفت، سال هاست به اين مکان پا نگذاشته بوده. کاک عبدالله عزت پور از فعالين پيشين حزب دموکرات که از هانور برای شرکت در مراسم آمده بود در حالی که بشدت برانگيخته بود در پاسخ سوال من که چه حالی داريد گفت، حضور در محلی که خون رفقای ما ريخته شده، مسلما آسان نيست، با اينهمه خوشنودم که مردم برلين و رسانه های آلمان هيچگاه قربانيان اين جنايت را تنها نگذاشته اند ... در اينجا بغض گلويش را گرفت، سرش را چرخاند و ديگر چيزی نگفت.

تنی چند از نمايندگان مجلس و سياستمداران برجستهء آلمان نيز بی جار و جنجال در مراسم حضور داشتند، از جمله وزير داخلهء شهر - ايالت برلين کورتينگ. اينهمه نشان می دهد برپايی لوح ميکونوس، تنها کاری تشريفاتی و محض خالی نبودن عريضه نيست و سياستمداران آلمانی در آينده با هوشياری مراقب رفتار حکومت های تروريستی در خاک خود هستند.

اوج برنامه سخنرانی سارا دهکردب، فرزند نوری دهکردی بود که به زبان آلمانی ايراد شد. سارا دهکردی 21 سال دارد در تهران به دنيا آمده و ساکن برلين است. سارا چهار ماهه بود که مادرش شهرهء بديعی برای حفظ سلامت حانواده و شايد هم برای پيوستن به همسر، با شيرخشک و فلاسک آبجوش و نگرانی هايش بار سفر بست و با پای پياده و بر پشت قاطر از مرز ترکيه عبور کرد و راهی پناهگاهی امن شد.

سارا تا دو سالگی بيشتر با مادر تنها بود. شايد همين راز وابستگی بی حد او به پدر شد که دير به خانواده پيوست.

سارا هنگام واقعهء ميکونوس 9 سال داشت. او در سخنانش از شبی گفت که دوستان پدر، شرفکندی، اردلان و عبدلی شام را منزل ايشان ميهمان بودند. روز بعد از مدرسه او را به خيابان می برند و و برايش اسباب بازی های نو می خرند. وقتی به خانه باز می گردند، بجای ميهمانان شب پيش، زنان و مردانی سياه پوش را می بيند که گرد اتاق نشسته اند. چشمش دور می گردد تا پدر را ببيند. مادرش می گويد، نوری زخمی شده و ما بايد قوی باشيم. بعد هم ديگر ماجرا کتمان کردنی نيست. پدر هرگز باز نمی گردد.

سارا طوری سخن می گفت که انگار پدر جلو رستوران سايگون، ميکونوس سابق، در گوشه ای ايستاده و به سخنان او گوش می کند. رو به او گفت: تو هميشه آرزو می کردی مرگت بيهوده نباشد، معنی داشته باشد. حالا آرزويت برآورده شده، می بينی جنايتی كه بر شما رفت فراموش نشده، اميدوارم كه اين لوح هشداری باشد برای حكومتگران ايران تا ببينند انسان های آزاديخواه را نمی توان در هم شكست، شايد بشود جان شان را گرفت، اما فرزندان شان، ياران و خانواده هاشان راه ايشان را ادامه می دهند. واسلاو هاول زمانی گفته بود، معنای اميد اين نيست كه آدم مطمئن باشد يك ماجرا حتما پايان خوشی دارد، اميد داشتن يعنی آدم مطمئن باشد آنچه که رخ می دهد معنايی دارد، صرفنظر از اينكه پايان آن خوش باشد يا خوش نباشد.

سارا دهكردی سخنانش را با سروده ای پايان داد كه روزگاری عمويش مازيار آنرا در کشوی ميزتحرير پدر يافته و آئينه ای است كه روحيات و انديشهء نوری را خوب نشان می دهد.

سارا که فارسی را خوب حرف می زند اما سخت می خواند، دلنشين و برانگيخته خواند:
بودن را برگزيده ای
اما چگونه بودن را کمتر انديشه کرده ای
چگونه بودن را دانستن
از آگاهی به چرا بودن بر می خيزد
و آنانکه به چرا بودن خويش آگاهند
می دانند که چگونه بايد بود
و خوب بايد بود

برلين 26 آوريل 2004

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------

٭ در همین مورد:  لوح يادبود و"حاکمان سابق"!

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------

 

٭ در همین مورد:

 

[ 21.04.2004 ]

مراسم پرده برداری از لوحه یادبود قربانيان ترور رژیم جمهوری اسلامی ایران در برلن برگزار شد

«در این محل، محل قدیمی رستوران میکونوس در تاريخ 17سپتامبر 1992رهبران حزب دمکرات کردستان ایران دکتر صادق شرفکندی، فتاح عبدلی، همایون اردلان به همراه نوری دهکردی، سیاستمدار ساکن برلن توسط حاکمان سابق ایران به قتل رسیدند. آنان درراه مبارزه برای آزادی و حقوق بشر کشته شدند.»

دنباله‌مطلب

 

 

  ده‌نگ‌وباس

  سیاسه‌ت

  كۆمه‌ڵایه‌تی

  هونه‌رو ئه‌ده‌ب

  ژنان

  زانست

  نێونه‌ته‌وه‌یی

  ئاگاداری

 

 

 

[Mediya 2000 - 2004 © Copyright]