گفت وگوی الشرق‌الاوسط با پل برمر

دموكراسی در عراق؟ ٢سال منتظر باشيد

 

روزنامه ايران / ترجمه: حسن‌هاشميان

image

 

 

سه‌شنبه ٥ اسفند ۱۳۸۲

پل برمر حاكم آمريكايی عراق شخصی خبرساز تلقی می‌شود، شخصی كه به عنوان مجری سياست واشنگتن در عراق اشغال شده ، عمل می‌كند.
وی اخيرا برای تبادل نظر و مشورت به كاخ سفيد فراخوانده شد و در آنجا با جورج بوش رئيس جمهوری آمريكا به گفت وگو نشست.
متنی كه در ذيل از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد، حاصل گفت وگوی روزنامه الشرق الاوسط با پل برمر است.

ديدگاه شما و نيروهای ائتلاف در عراق درباره توافق ١٥نوامبر ٢٠٠٣ با شورای حكومت انتقالی و اعاده حاكميت به عراقيها چيست و اين موضع را در سفر اخير خود به واشنگتن چگونه بررسی كرديد و درباره مشاركت دادن سازمان ملل متحد در امور عراق چه نظری داريد؟
* پرزيدنت جورج برش برای هيات اعزامی از اعضای شورای حكومت انتقالی به واشنگتن توضيح داد كه آمريكا مايل است توافق ١٥نوامبر را به طور كامل و بدون تاخير به اجرا گذارد. اين برنامه طی چهار مرحله برای رسيدن به يك عراق مردم سالار در طی دو سال آينده اجرا خواهد شد كه مراحل آن به شرح زير است:
نخست در ٢٨ فوريه (٩ اسفند)، شورای حكومت انتقالی عراق قانون تشكيل حكومت موقت در كشور و ابزارهای لازم برای اداره عراق را به تصويب خواهند رساند. كار اين حكومت ، مشخص ساختن سازمانهای اجرايی و اداری دولت و همچنين گزينش هياتی برای تدوين قانون اساسی است. اين قانون حقوق همه عراقيها برای يك دوره انتقالی را نيز تضمين می‌كند حقوقی كه شامل آزادی بيان ، آزادی مطبوعات و آزادی انجام و اظهار اعتقادات دينی است و در عين حال ، به اسلام به عنوان دين اكثريت مردم عراق احترام خواهد گذاشت و حقوق قوميتهای مختلف را از نظر دور نخواهد داشت. نافذ بودن چنين قانونی تا پايان سال ٢٠٠٥ ادامه خواهد يافت و سپس با شكل‌گيری قانون اساسی و برگزاری انتخابات به اتمام خواهد رسيد.
دوم در ٣١ ماه مه ٢٠٠٤، گردهمايی‌های انتخاباتی در ١٨ استان عراق برگزار خواهد شد تا از طريق آنها نمايندگان مجلس ملی انتقالی برگزيده شوند و در ٣٠ ژوئن مجلس ملی انتقالی روسای خود را انتخاب خواهد كرد و حاكميت كامل عراق به آنها تسليم خواهد شد. بعد از اين رويداد، شورای حكومت انتقالی ، اداره اشغالگران و نيروهای ائتلاف همانطور كه در قطعنامه‌های سازمان ملل متحد آمده است ، منحل خواهند شد و اشغال به طور كامل از بين خواهد رفت.
سوم در مارس ٢٠٠٥ انتخابات آزاد در عراق برگزار و براساس يك نفر يك رای عمل خواهد شد. اين انتخابات برای تشكيل يك گردهمايی وسيع جهت تدوين قانون اساسی صورت خواهد گرفت. افرادی كه در اين گردهمايی انتخاب می‌شوند، وظيفه دارند قانون اساسی را بنويسند و سپس در يك رفراندوم به رای عموم ملت عراق بگذارند.
چهارم در ٣١ دسامبر ٢٠٠٥، براساس قانون اساسی جديد انتخابات برگزار خواهد شد كه در آن ، نمايندگان دائم مجلس ملی انتخاب خواهند شد و اعضای جديد دولت توسط آنها برگزيده می‌شود تا تمام امور دولت را به شكل قانونی دراختيار خود بگيرد.
اما درباره مشاركت سازمان ملل متحد در اين طرحها بايد گفت كه شورای حكومت انتقالی عراق از آن سازمان دعوت كرد كه كاركنان خود را به عراق بفرستد و اين مساله با موافقت ما صورت گرفت تا اعضای شورای حكومت انتقالی عراق به نيويورك سفر كنند و با كوفی عنان ديدار داشته و از وی دعوت نمايند نمايندگان خود را به عراق بفرستد. ما به مسوولان سازمان ملل متحد گفتيم مفيد خواهد بود كه تيمی از آن سازمان به عراق بيايد تا در اين زمينه با ما همكاری كند و به يك پرسش اساسی پاسخ دهد و آن اينكه آيا وضعيت امنيتی امروز عراق مناسب برگزاری يك انتخابات آزاد و مستقيم است؟ دبيركل با اين موضوع موافقت كرد. ما (اداره اشغالگران در عراق) و شورای حكومتی عراق دو سوال از فرستادگان سازمان ملل متحد خواهيم داشت: نخست ، آيا در حال حاضر، امكان برگزاری انتخابات جهت تعيين نمايندگان مجلس ملی موقت ، قبل از انتقال قدرت به عراقيها در ٣٠ ماه مه سال جاری وجود دارد؟ و پرسش دوم ، اگر پاسخ منفی است ، زيرا كوفی عنان اعلام كرد بعيد به نظر می‌رسد كه بتوان در چنين شرايطی در عراق انتخابات برگزار كرد، آيا پيشنهادهايی در زمينه تشكيل مجلس ملی موقت طبق جدول زمانی اعلام شده از سوی ما دارند؟ اميدواريم كه اين هيات هرچه زودتر به اين پرسشها پاسخ دهد تا دبيركل سازمان ملل متحد بتواند گزارش خود را در ٢١ ژوئن به شورای امنيت ارائه كند.

نظر شما درباره برگزاری انتخابات آزاد و گسترده برای گزينش نمايندگان مجلس موقت به شكلی كه برخی رهبران دينی و سياسی مانند آيت‌الله سيستانی مطرح می‌كنند، چيست؟
* من احترام فراوانی برای نظر آيت‌الله سيستانی قائل هستم ، زيرا معتقدم او ديدی همانند پرزيدنت بوش نسبت به آينده ملت عراق و برپايی يك حكومت دموكراتيك كه همه گروههای مختلف شامل اعراب ، كردها، تركمانها و آشوريين عراق را نمايندگی كند و مانع تفرقه آنان شود، دارد. ما به نفع يك گروه از مردم عراق عليه گروه ديگر در معادله قدرت موجود وارد نخواهيم شد و ميان فرزندان ملت عراق مانند سنی ، شيعه ، عرب ، كرد و مسيحی هيچگونه تبعيضی قائل نيستيم. ما در پی آن هستيم كه يك حكومت دموكرات و عادلانه برای همه ايجاد كنيم ، اما انجام چنين كاری به زمان نياز دارد و همانطور كه در جدول زمانی بالا اشاره شد، مدت احتمالی آن دو سال خواهد بود.

نظر شما درباره طرح پيشنهادی ارائه شده به شورای حكومت انتقالی از سوی گروههای كرد برای برقراری نظام فدرال در عراق چيست؟
* نخست ما معتقد هستيم كه برای عراق جديد بسيار مهم خواهد بود كه ميان حكومت مركزی آن و مناطق پيرامونی خود يك تعادل برقرار كند، زيرا يكی از مشكلات تاريخی عراق اين بود كه طی ٨٠سال گذشته ، حكومت به شكل متمركز و بسيار قدرتمند در بغداد متراكم شده بود. در دوره صدام حسين ، اين حكومت مركزی به سوی ديكتاتوری متمركز روی آورد كه همه چيز مردم را در تصرف خود داشت. برای جلوگيری از بروز مجدد چنين تجربه‌ای ، لازم است قدرت در مناطق مختلف عراق براساس نظام فدرال توزيع شود. اين نظام فدرال بايد مورد توافق همگان قرار گيرد و براساس چنين ديدگاهی ، خواست كردها را درخصوص تفويض برخی اختيارات به آنها در چارچوب ادارات محلی را مورد تاييد قرار می‌دهيم ، اما اين اختيارات نبايد به وحدت ملی عراق آسيب برساند. ما اصولا با هر قانونی كه براساس آن ، بخشی از عراق تجزيه شود يا وحدت اين كشور را در معرض خطر قرار دهد، بشدت مخالفيم. ما ديدگاههای خود را به اطلاع رهبران كرد رسانديم و برای آنها كاملا روشن كرديم كه بشدت مخالف ايجاد يك نظام فدرال براساس نژادی ، قومی و دينی هستيم و اين رهبران اكنون از نقطه نظرات ما كاملا آگاهی دارند.

در ارتباط با كردستان عراق ، آيا اين بخش از كشور همانند ساير مناطق ديگر در برنامه انتخابات آزاد آينده شركت خواهند كرد؟ و آيا در زمان برگزاری انتخابات نيروهای مسلح حزبی كرد همچنان مسلح و مستقل (از ارتش عراق) باقی خواهندماند؟
* در ارتباط با شبه نظاميان مسلح ، ما به شكل واضح برای همه توضيح داديم كه عراق بايد از اين نوع گروه‌ها خالی گردد و تمام اين شبه نظاميان غير نظامی منحل شوند. مناسب نبودن شرايط برای اجرای آن در كردستان در اين دوره كوتاه به معنی عدول كردن ما از اجرای اين تصميم نيست و اين موضوع را برای همه رهبران گروههای مختلف عراق توضيح داديم. اما درباره انتخابات اميدواريم كه چنين انتخاباتی در سراسر عراق و براساس جدولی كه در بالا ذكر آن رفت ، صورت پذيرد.

برنامه شما برای سرعت دادن به بازسازی مراكز زيربنايی اقتصاد ويران شده عراق چيست و دليل به عقب افتادن به كارگيری پولهای اعطايی در شريانهای اقتصادی عراق چيست؟ و اصولا چه برنامه‌ای برای حل مشكلات اقتصادی كشور مانند پايين آمدن ارزش تثبيت شده دينار عراق به وسيله بانك مركزی در برابر دلار داريد؟ همچنين چه برنامه‌ای برای مبارزه با افزايش قيمت موادغذايی و موادسوختی داريد و آيا چنين افزايشی در قيمتها به دليل ناتوانی وزارتخانه‌های مربوطه در ارائه خدمات به موقع خود است؟
* ما معتقديم كه بازسازی عراق را از ١٠آوريل ٢٠٠٣ (يك روز بعد از سقوط صدام) آغاز كرديم. تاكنون ١٧هزار طرح سازندگی مانند بازسازی مدارس ، پل‌ها، فرودگاهها، تاسيس و تقويت مراكز برقرسانی ، آبرسانی ، فاضلاب و اتمام طرحهای لوله كشی آب شيرين برای بسياری از شهرها و روستاها انجام گرفته است. ما در اين راه ، ميليون‌ها دلار صرف كرديم و در حال حاضر تلاش می‌كنيم فرصتهای شغلی برای كارگران و نيروهای آماده كار عراق فراهم آوريم. ما از شركتهايی كه در عراق به فعاليت اقتصادی مشغول هستند، خواستيم كه استفاده از نيروهای بومی را در اولويت خود قراردهند. آنها اكنون مشغول اجرای طرحها و قراردادهای خود هستند و تا آنجا كه امكان دارد، از نيروهای بومی استفاده می‌كنند. بايد اذعان كنم كه شركت بكتل آمريكا تاكنون ٣٠هزار فرصت شغلی برای عراقی‌ها ايجاد كرده است و اميدوارم با آغاز به كارگيری ١٩ميليارد دلار اعتبارات مالی تخصيص يافته جهت بازسازی عراق طی دوسال آينده ، برای بيش از يك ميليون عراقی فرصت شغلی ايجاد كنيم.
اما درباره بالا رفتن ارزش مبادله دينار عراق ، بايد گفت كه اين نشان از بهبود وضعيت اقتصاد عراق و بالارفتن اعتبار پول جديد دارد و من كاملا اطمينان دارم كه در آينده‌ای بسيار نزديك ، اقتصاد عراق پيشرفت قابل ملاحظه‌ای پيدا می‌كند. درباره كمبود موادغذايی و فرآورده‌های نفتی بايد گفت كه اين وضعيت موقتی است و در حال حاضر، بهبودی در اين كار صورت گرفته است. در زمانی كه من در موصل بودم ، مشاهده كردم كه بسياری از جايگاه‌های توزيع بنزين خالی از ماشين بودند و اين دليلی برای فراهم بودن سوخت به اندازه كافی دارد. درباره كمبود فرآورده‌های نفتی در عراق ، اين مساله به دليل ارزان بودن آن در اين كشور نسبت به همسايه‌های آن مانند تركيه است كه افراد را تشويق می‌كند آن را قاچاق كرده و به كشورهای خود ببرند و با قيمتهای گزاف بفروشند. به عنوان مثال بهای گاز مصرفی در موصل فقط ٤درصد قيمت آن در تركيه است ، بنابراين ضرورت دارد اين قيمتها به وسيله حكومت آينده عراق تعديل شود. در سال گذشته ، بيش از يك ميليارد دلار صرف بازسازی مراكز تولد نفت در عراق كرديم و در سال جاری نيز يك ميليارد دلار ديگر صرف راه اندازی پالايشگاه‌های عراق خواهيم كرد.

در حال حاضر ، صدام كجاست و آيا همانطور كه شايع شده است ، بزودی محاكمه وی برگزارخواهدشد؟ كرديم و اگر چنين است ، اين محاكمه به چه صورت انجام خواهدگرفت؟
* صدام اكنون در عراق است و محاكمه وی به شكل علنی خواهدبود و توسط يك دادگاه عراقی صورت خواهدگرفت. هرگاه مواد لازم جهت برگزاری اين دادگاه آماده شود، ما صدام را تحويل آن خواهيم داد. در حال حاضر، عملا فراهم كردن اين دادگاه ازسوی شورای حكومت انتقالی عراق صورت گرفته است. ما هزينه مالی اين دادگاه را پرداخت كرديم و اين دادگاه به صورت علنی خواهدبود. اما شروع آن به اتمام فرآيند جمع آوری دلايل قانونی عليه وی مانند كشتار دسته جمعی و تجاوز به همسايگان منوط شده است. با پايان يافتن اين دادگاه ازسوی شورای حكومت انتقالی ، صدام تحويل آنان داده خواهدشد.

آيا درست است كه صدام در زندان با شما همكاری دارد؟
* نه با ما همكاری می‌كند و نه دشمنی می‌ورزد.

آيا درست است كه او از بيماری سرطان رنج می‌برد؟
* وضعيت وی عادی است و هيچگونه اظهار ناراحتی يا بيماری از او مشاهده نمی‌شود. اين موضوع به وسيله آزمايشهای مختلف پزشكی كه اخيرا از او به عمل آمد، ثابت شده است.

آيا صدام تاكنون نسبت به داشتن پول در حسابهای خارجی از كشور خود اعتراف كرده است؟
* تاكنون هيچگونه اطلاعات مهم و مفيدی به ما ارائه نكرده و درباره اموال خويش و محل نگهداری آنها هيچ سرنخی بروز نداده است. اما ما كاملا می‌دانيم كه او پولهای زيادی در خارج كشور دارد.

آيا می‌توانيم به عكس جديدی از صدام دست پيداكنيم و آيا روزنامه‌نگاران می‌توانند با وی مصاحبه كنند يا از طرق شما سوالاتی را برای او بفرستند تا به آنها پاسخ دهد؟
* خير، تازمانی كه دردادگاه حضور يابد، نمی‌توانيم هيچگونه عكس جديدی از وی به شما بدهيم و متاسفانه نمی‌توان اكنون نه از او عكس گرفت و نه برای وی سوالاتی فرستاد.

برخی ناظرين سياسی معتقد هستند كه انحلال ارتش عراق علت اصلی حمله‌های مستمر عليه نيروهای آمريكايی همراه با وجود انگيزه قوی انتقام درميان عراقيها نسبت به رفتار ناپسند آنان است. آيا فكر نمی‌كنيد كه انحلال ارتش عراق يك تصميم اشتباه بود كه سبب شد نيروهای آمريكايی در داخل كشور بدون متحد باشند و فقط به نيروی پليس اكتفا كنند كه نيرويی ضعيف و فاقد سازماندهی و تجهيزات است ، درحالی كه حراست از مرزها نيازمند وجود يك ارتش قوی است؟
* خير. تصميم انحلال ارتش عراق تصميمی درست و به موقع بود، زيرا عملا ارتش عراق وجود خارجی نداشت. وقتی كه به بغداد رسيديم ، بيشتر نيروهای ارتش كه تعداد آنها درحدود ٥٠٠هزار نفر بود، محل خدمت خود را ترك كردند و به سوی خانواده‌های خود رفتند. اما افسران كه تعداد آنها ١٥٠هزارنفر بود پايگاههای خود را ترك كردند. آنها تمام مراكز ارتش را بدون حفاظت گذاشتند و درنتيجه تمام مايملك ارتش به غارت رفت.
دراين ميان ، حتی يك مركز نظامی سالم باقی نماند، پادگانها كاملا ويران شدند و اسلحه‌ها و مهمات به يغما رفت.
اما علی رغم تمام اين مشكلات ، ما بازسازی ارتش جديد را آغاز كرديم. ارتشی كه به شكل حرفه‌ای و با توانايی بالا تربيت خواهد شد. تاكنون سه تيپ كه شامل ١٩هزار رزمنده است را آموزش داديم و علاوه برآن ، نيروهای حفظ امنيت شهری با استفاده از داوطلبينی كه از بقايای ارتش گذشته به ما پيوستند را سازماندهی كرديم. همچنين ٣ميليارد دلار برای آماده سازی و تكوين پليس عراق هزينه كرديم و اين روند را ادامه خواهيم داد و بخش ديگری از نيروهای پليس را برای حمايت از ملت عراق درخارج كشور آموزش خواهيم داد.

آيا معتقد نيستيد كه انحلال حزب بعث و كنارگذاشتن اعضای آن بدون اينكه اتهامی عليه آنها اثبات شود موجب شد بسياری از نيروهای ماهر و كادرهای علمی را كه می‌توانستند در اداره كشور به شما كمك كنند، ازدست بدهيد؟
* تصميم درباره انحلال حزب بعث ، تصميمی مهم و بجا بود. لازم بود كه خط بطلانی برحزب بعث كشيده می‌شد، اما ضرورت دارد بدانيد كه چنين تصميمی فقط يك درصد ملت عراق را شامل شد و ما تنها ١٥هزار عضو اين حزب را كنارگذاشتيم و اين تعداد نسبت به كل جمعيت عراق درصد اندكی را دربرمی گيرد.

اما اين تصميم شامل برخی از رهبران حزب نشده است. همچنين برخی از اعضای شورای حكومت انتقالی كه روابط تجاری و سياسی خوبی با رژيم سابق داشتند را دربرنگرفته است؟
* شورای حكومت انتقالی از طريق وضع قوانين و مقررات خاص به آنهايی كه به شكل اجباری به عضويت حزب بعث درآمده بودند يا بعثی تندرو محسوب نمی‌شدند، تخفيف‌هايی قائل شد، اما درهرحال ، خود عراقيها به حال و وضع خود بيشتر آشنا هستند، ولی لازم است شورای حكومت انتقالی عراق چگونگی رفتار با بعثی‌های سابق را به شكل كامل به ما اعلام كند.

 

 

 

 

[Mediya 2000 - 2004 © Copyright]